مرامثل بودا بسوزان! وخاکستر آخرین نغمه های مرا برسرخاک مرده بپاش برسرخاک بی معرفت که تاآخرین لحظه حالی نپرسید ازمن. من ازنسل فرهادوفریاد بودم درخت نحیف تنم را بسوزان کمی ازصدای مرا دردل بیستون دفن کن کنارصداهایی از جنس فرهادوفریاد. خدایا مرا مثل هندو مرامثل بودا غریبانه درغربت رنگهاوصداها بسوزان وخاکستر آخرین نغمه های مرا برسر خاک مرده بپاش به آقای شب هم بگو که: خطر رفع شد !
سینه‌ام پر است از آتش و فریاد ولی ترس و حماقت برای من سکوت را جامه‌کرده است و چه سخت است دریدن این جامه ! ! !